Mijn oudste zoon van acht vroeg mij of ik alsjeblieft een roze poncho wilde haken.
Eerst begreep ik hem niet zo goed , wat moest mijn stoere achtjarige met een roze poncho.
Ik luisterde ( met een beetje trots ) naar zijn relaas, wat bleek in zijn klas zit een meisje die heel graag een gehaakte roze poncho wil. Maar haar moeder of oma kan niet haken. Mijn oudste mocht geld uit zijn spaarpot om iets voor zich zelf te kopen en wat bleek , met wat hulp ( en ik vermoed wat korting) van de dame van de wolwinkel kocht mijn schatje niets voor zichzelf maar wol zodat ik een poncho voor het meisje kan maken
Jullie begrijpen alles ging meteen aan de kant en ben druk aan het haken , ik kan het alleen nog niet zo snel:))) maar tot nu toe ben ik zover:
Nu maar hopen dat ie snel af is
Geweldig!
BeantwoordenVerwijderenWat ontzettend lief van je zoon! Dit wordt wel een heel mooi kadootje :)
BeantwoordenVerwijderenHa ha... wat lief..
BeantwoordenVerwijderenwas eigenlijk benieuwd naar je tissue-doos-hoes, of je er uit gekomen was, maar.. ja.. zulke opdrachten hebben voorrang..
Hele leuke meide-kleurtjes!!
Succes met het haken.. en passen (haha.. ik zie het al voor me, zo'n kereltje met een meide-poncho aan, echt grappig..)
Groetjes Jacqueline
ja inderdaad dat is best grappig, de tissue doos hoes is ook bijna klaar hoor en komt hierna aan de beurt , het lukte nu wel ( denk ik ) begreep nu in ieder geval wat de bedoeling is
Verwijderengroetjes
lenie
jeetje wat lief zeg.En wat zal ze verrast zijn!!
BeantwoordenVerwijderenWat een lieverd, Leonie. Alleen daarom zou je al een poncho haken. Ik snap dat je smelt en wees er maar trots op. Hij denkt ook aan een ander en dat is tegenwoordig een groot goed. Groeten, Wieke
BeantwoordenVerwijderen